Literatura na temat przywództwa wypełniłaby dość zatłoczoną bibliotekę, ale nikt nie może nauczyć się, jak być wielkim liderem, czytając tylko o tym. Ale ponieważ prawie każda organizacja ma duże zapotrzebowanie na przywództwo, czytanie o nim może być dobrym początkiem. John Sosik bada, jak naprawdę wielcy liderzy odnoszą sukcesy w obliczu przeciwności losu i doskonale radzi sobie z kategoryzacją najważniejszych cech, jakie muszą posiadać liderzy. Niektórym z 25 profili wyjątkowych liderów brakuje konkretów, aby były naprawdę pouczające. Ogólnie rzecz biorąc, getAbstract uważa jednak, że chociaż ta książka nie nauczy Państwa, jak być wielkim liderem, to może zainspirować Państwa do zostania nim.
Streszczenie zostało przetłumaczone maszynowo (przepraszamy za niedoskonałości tłumaczenia) jako materiał na nasze gry menedżerskie.
Take-Aways
- Większość pracowników nie czuje się zmotywowana, a niektórzy wręcz nienawidzą swojej pracy.
- Znaczna większość Amerykanów uważa, że ich kraj cierpi na kryzys przywództwa.
- „Liderzy transformacyjni” wykazują się charakterem i umiejętnością motywowania do kierowania organizacjami w okresie intensywnych zmian.
- Liderzy transformacyjni pomagają również innym nauczyć się, jak być liderami transformacyjnymi.
- Niektórzy charyzmatyczni przywódcy, tacy jak Adolf Hitler i Józef Stalin, motywują ludzi do czynienia zła zamiast dobra. Nazywa się ich „pseudotransformacyjnymi liderami”.
- Przywódcy transformacyjni mają cztery cechy wspólne: „wyidealizowany wpływ, inspirująca motywacja, stymulacja intelektualna” i „zindywidualizowane podejście”.
- Wielcy przywódcy wykorzystują swoją wizję, aby wzbudzać nadzieję.
- Martin Luther King Jr, papież Jan Paweł II, Mahatma Gandhi i Nelson Mandela byli liderami transformacyjnymi.
- Liderzy transformacyjni nie boją się okazywać swojej wrażliwości i współczucia.
- Zbyt duże ego zniszczy Państwa zdolność do dawania przykładu. Ludzie wyczuwają, kiedy liderzy próbują nadymać się kosztem innych.
Podsumowanie
Kryzys przywództwa
Według badań przeprowadzonych w 2005 roku na Uniwersytecie Harvarda, dwóch na trzech Amerykanów uważa, że ich kraj przeżywa kryzys przywództwa. Co więcej, respondenci wskazują, że większości liderów brakuje kluczowych cech we wszystkich dziedzinach, w tym prawości, uczciwości, umiejętności, wiedzy i zdolności do inspirowania innych. Wyniki dotyczyły urzędników państwowych, polityków, liderów biznesowych, liderów religijnych, liderów lokalnych i stanowych.
„To historia, która definiuje istotę wybitnego przywództwa… opowiedziana poprzez życie 25 niezwykłych liderów z charakterem”.
Wystarczy spojrzeć na Enron, Arthur Andersen, WorldCom, Tyco i inne organizacje, aby przekonać się o niszczących, a nawet tragicznych skutkach słabego przywództwa. Na przykład, według ostatniego badania Gallupa, 55% pracowników nie lubi swojej pracy, nie jest zaangażowanych ani zmotywowanych przez swoich liderów. Kolejne 17% nienawidzi swojej pracy. W wielu innych krajach brak motywacji jest jeszcze gorszy. W dzisiejszym świecie biznesu brakuje „transformacyjnych liderów z charakterem”, którzy potrafią budować właściwe kultury, motywować innych i prowadzić organizacje przez okresy intensywnych zmian.
„Autentyczne Przywództwo Transformacyjne”
Proszę pomyśleć o ludziach, którzy mieli duży wpływ na Pana życie. Kto naprawdę zrobił różnicę? Być może rodzic, trener, pastor lub nauczyciel dotknął Pana życia i zainspirował. Sprawili, że chcieli Państwo coś osiągnąć, uczyli Państwa i zachęcali do bycia lepszym człowiekiem. Ludzie, którzy to robią, są liderami transformacyjnymi. Nie poprzestają na tym, co jest. Motywują i napędzają innych do osiągania rzeczy, których prawdopodobnie nigdy nie wyobrażali sobie, że mogą dokonać. Liderzy transformacyjni często zmieniają innych ludzi w liderów transformacyjnych.
„Badanie Uniwersytetu Harvarda z 2005 roku dotyczące zaufania do przywództwa wykazało, że prawie dwie trzecie Amerykanów uważa, że cierpimy na kryzys przywództwa”.
Niektórzy ludzie zachowują się jak liderzy transformacyjni, ale motywują innych do robienia złych rzeczy. Ci ludzie, którzy przejawiają „pseudotransformacyjne przywództwo”, są często nastawieni na własną chwałę i zysk. Tak jak istnieją przykłady „dobrych ludzi”, takich jak Mahatma Gandhi, papież Jan Paweł II, Nelson Mandela i Matka Teresa, tak samo istnieje wiele przykładów „złych ludzi” – Adolf Hitler, Józef Stalin, Charles Manson. Charyzma może być siłą dla dobra lub zła.
„Dzisiejsi liderzy muszą poruszać się w trudnych, moralnych warunkach, a czasami wręcz negatywnych i nieprzyjemnych.
Prawdziwi liderzy wykazują „cztery I” przywództwa transformacyjnego. Są to:
„Wyidealizowany wpływ” – Ludzie podziwiają silnych liderów, ponieważ ich działania odzwierciedlają „prospołeczne i pozytywne zachowania”. Stają się oni wzorami do naśladowania, ponieważ ludzie wierzą, że są etyczni, godni zaufania i zasługują na szacunek. Prezes General Electric Jeffrey Immelt jest jednym z przykładów: Jego firma zobowiązała się do karania wszelkich niedokładnych lub nieodpowiedzialnych działań w zakresie sprawozdawczości finansowej.
„Inspirująca motywacja” – Przywódcy transformacyjni są świetnymi motywatorami. Wzbudzają zaufanie i zachęcają do stawiania wysokich wymagań. Nie tylko wyrażają swoje wizje, ale również przedstawiają plany, jak te cele osiągnąć. Na przykład Mary Kay Ash inspirowała kobiety do osiągania sukcesów osobistych i finansowych, stawiając na pierwszym miejscu „Boga na pierwszym miejscu, rodzinę na drugim, a karierę na trzecim”. Wizjonerscy liderzy pomagają skupić wysiłki wszystkich.
„Stymulacja intelektualna – liderzy transformacyjni zachęcają współpracowników do poszukiwania alternatywnych metod rozwiązywania problemów i kwestionowania status quo. Tacy prezesi tworzą atmosferę dążenia do ciągłego doskonalenia.
„Indywidualne traktowanie” – Wielcy liderzy poświęcają dużo czasu na słuchanie. Chcą rozumieć swoich pracowników i klientów oraz uwzględniać indywidualne potrzeby każdej osoby.
„Wysokie wartości”
Psychologowie Christopher Peterson i Martin Seligman zidentyfikowali konkretne mocne strony i cnoty charakteru. Należą do nich:
„Mądrość i wiedza” – Liczy się nie tylko to, ile się wie, ale jak dobrze wykorzystuje się swoją wiedzę w korzystnym celu.
„Kreatywność – Liderzy muszą wprowadzać innowacje, a żeby to robić, muszą być gotowi myśleć i postrzegać w nowy sposób, ryzykować wyłamanie się ze starych, sztywnych schematów.
„Ciekawość” – Liderzy są otwarci na nowe podejścia, uwielbiają badać i odkrywać to, co nieznane.
„Otwartość umysłu – stosują „krytyczne myślenie” i nie wyciągają pochopnych wniosków.
„Miłość do nauki” – Stale stawiają sobie wyzwania, aby uczyć się nowych rzeczy i lubią to robić.
„Perspektywa” – Są gotowi zbadać sytuację z kilku różnych punktów widzenia. Szukają jasności.
„Odwaga” – To tak naprawdę zdolność do zgromadzenia siły emocjonalnej pomimo „przeciwstawnych sił ze strony innych i wewnątrz siebie”.
„Wytrwałość – Ludzie z charakterem dążą do osiągnięcia swoich celów pomimo niepowodzeń.
„Ludzkość – Wielcy liderzy wykazują się „miłością, życzliwością i inteligencją społeczną”.
„Sprawiedliwość – Chcą Państwo być postrzegani jako sprawiedliwi. Częścią bycia sprawiedliwym jest okazywanie uznania dla pracy zespołowej i lojalności. Proszę nie lekceważyć znaczenia bycia dobrym obywatelem.
„Potrzeba identyfikacji autentycznych liderów, którzy unikają zachowań nieetycznych i samouwielbienia, jest ważniejsza niż kiedykolwiek wcześniej”.
Inne ważne wartości to okazywanie miłosierdzia, poczucie humoru i wzbudzanie nadziei u innych. Jak zauważył kiedyś Napoleon: „Liderzy są handlarzami nadziei”.
Królewski przykład
Dr Martin Luther King Jr. jest przykładem prawdziwie transformacyjnego lidera. Marzył o dniu, w którym wszyscy ludzie powiedzą: „Nareszcie wolni! Nareszcie wolni! Dzięki Bogu Wszechmogącemu, jesteśmy wreszcie wolni!”. King miał jednak pod górkę. Wielokrotnie spotykał się z przemocą i opozycją. Przeciwnicy zbombardowali jego dom po tym, jak wziął udział w bojkocie autobusów o prawa obywatelskie w Montgomery. To go nie powstrzymało. Założył Southern Christian Leadership Conference, organizując marsze na rzecz desegregacji. Został spryskany wężami strażackimi i otrzymał wiele gróźb śmierci, podobnie jak jego rodzina. W „krwawą niedzielę” w Selmie w Alabamie w 1965 r. policja i jego zwolennicy byli brutalnie traktowani. W dalszym ciągu domagał się równości wszystkich ludzi. Ostatecznie King otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla i dozgonną wdzięczność swoich rodaków. Praktykując zasady męstwa, uczciwości, odwagi i wytrwałości, stał się wzorem do naśladowania, jak prowadzić z charakterem.
„Człowieczeństwo”
Bycie człowiekiem pomaga liderom transformacyjnym nawiązać kontakt z innymi, często poprzez okazywanie troski, a nawet miłości. Jednak duma i ego mogą zakłócić tę naturalną więź między liderem a tymi, którzy mu ufają. Przy każdej okazji należy okazywać życzliwość i pokorę. „Proszę szukać dobra w każdym człowieku”. Spędzać czas z ludźmi, którzy przyczyniają się do sukcesu Państwa organizacji; starać się zrozumieć ich cele i pragnienia. „Uczyń swoją organizację przystanią dobroczynności”.
„Sprawiedliwość”
Ludzie mają wrodzone poczucie tego, co jest, a co nie jest sprawiedliwe. Liderzy transformacyjni przełamują normalne silosy i pracują ze wszystkimi typami ludzi. To sprawia, że sprawiedliwość jest szczególnie ważna dla liderów, którzy prowadzą organizacje przez wyzwania i zmiany.
„Dziś zwolennicy oczekują od swoich liderów znacznie więcej”.
Proszę się upewnić, że rozmowa o zachowaniu – co jest, a co nie jest moralne – znajdzie się w programie Państwa firmy. Ludzie oczywiście będą się różnić w kwestiach dobrego i złego zachowania, ale uznanie kluczowej roli tych pojęć i poświęcenie im należytej uwagi jest nawet ważniejsze niż konsensus. Pomoże to Państwa pracownikom działać jako zespół, a Państwu stać się transformacyjnym liderem.
Czas na kontrolę ego
Czy Pana ego jest pod kontrolą? Wspólną cechą ludzi egotycznych jest to, że nigdy nie przyznają się do tego, że są egocentryczni. Kiedy Steve Jobs z Apple Computer był młody, miał reputację osoby o wielkim ego i złym usposobieniu, która uprzykrzała życie wielu swoim pracownikom. Potem zachorował na raka trzustki. W przemówieniu wygłoszonym w czerwcu 2005 r. na Uniwersytecie Stanforda, Jobs mówił o tym, jak walka z rakiem zmieniła jego światopogląd. Nadal miał motywację, ale nauczył się być bardziej rozważny i kierować swoimi emocjami.
„Osoby transcendentne mają wiarę, silny cel w życiu”.
Umiarkowanie potencjalnie negatywnego nawyku lub cechy nazywa się „wstrzemięźliwością”. Historia obfituje w przykłady twardych przywódców, którzy nie wyciągnęli wniosków, dopóki nie było za późno. Wielu zaliczyłoby do nich prezydenta Richarda Nixona, Kena Lay’a z Enronu, ewangelistę Jimmy’ego Swaggarta i prezesa zarządu Ala „Chainsaw” Dunlapa. Aby zostać naprawdę wielkim liderem, trzeba nauczyć się umiaru. Proszę zadać sobie następujące pytania, aby ocenić wielkość swojego ego:
Czy czuje się Pan ważniejszy od innych w swojej firmie?
Czy ważne jest dla Pana otrzymywanie wielu pochwał?
Czy kiedy ludzie Pana rozczarowują, reaguje Pan złością?
Czy lubi Pan okazywać swoją wyższość nad innymi?
Czy jest Pan przywiązany do swoich poglądów?
Czy zazdrości Pan innym w swojej organizacji?
Czy mówi Pan o talentach i sukcesach innych osób tak samo, jak krytykuje ich błędy?
Czy ma Pan pretensje lub czuje się sfrustrowany, gdy inni otrzymują pochwały za swój wkład?
„Odważne jednostki pozostają pracowite i wytrwałe pomimo przeszkód, wyzwań i niepowodzeń”.
Prawdziwie wybitni liderzy muszą się nauczyć:
„Przebaczenia” – Nie można chować urazy i żalu, jeżeli chce się osiągnąć większe sukcesy. Proszę wybaczyć tym, którzy Państwa zawiedli.
„Pokory – Nadęci, aroganccy liderzy nigdy nie mają lojalnych podwładnych: Nikt nie chce za nimi podążać. Pewność siebie jest dobra, ale gdy przeradza się w pychę, może stać się siłą niszczącą.
„Roztropność – Arystoteles uważał roztropność za „cnotę kardynalną”, ponieważ ma ona tak potężne działanie w tak wielu dziedzinach. Może uchronić Państwa przed przekroczeniem granic i pomóc uniknąć krótkotrwałych korzyści, które mogłyby doprowadzić do długotrwałych strat. „Roztropność” – powiedział kiedyś John Milton – „jest cnotą, dzięki której rozeznajemy, co jest właściwe do zrobienia w różnych okolicznościach czasu i miejsca”.
„Samokontrola” – Proszę być zdyscyplinowanym, gdy planuje Pan kierunek, w którym będzie zmierzać Pana firma. Nie reagować na pierwszy impuls do zrobienia czegokolwiek. Liderzy z samokontrolą potrafią otwarcie przyjmować informacje zwrotne bez poczucia zagrożenia i w razie potrzeby korygują swoje zachowanie i reakcje.
„Osoby transcendentne wykorzystują humor w formie komizmu i zabawy, aby pobudzić kreatywność lub złagodzić stresujące sytuacje”.
Wiedza o tych cechach nie wystarczy, trzeba je zastosować w praktyce. Proszę przeanalizować życie takich wzorców jak Warren Buffett, Andy Grove z firmy Intel, Nelson Mandela i Eleanor Roosevelt, aby przekonać się, jak wiele mogą osiągnąć ludzie, którzy trzymają swoje ego na wodzy.
Stawanie się transcendentnym
Wielcy liderzy mają więcej niż osobowość i umiejętności zarządzania. Kiedy Fred Rogers, prowadzący przełomowy program telewizyjny dla dzieci, wyszedł na scenę, aby odebrać nagrodę Emmy za całokształt twórczości, miał do widzów prostą prośbę: „Każdy z nas ma kogoś wyjątkowego, kto nas pokochał. Czy mogliby Państwo, tak jak ja, poświęcić 10 sekund na myślenie o ludziach, którzy pomogli Państwu stać się tym, kim jesteście… 10 sekund ciszy. Niech Bóg będzie z Państwem”. Dzięki tej prostej lekcji duchowej wdzięczności, odzwierciedlającej pokorę ducha, która pomogła mu nieść nadzieję tak wielu dzieciom, Rogers udzielił swojej publiczności lekcji o tym, co naprawdę oznacza sukces.
„Miłość do nauki jest ważnym fundamentem dla liderów, który pozwala im identyfikować nowe trendy w środowisku biznesowym i opracowywać skuteczne strategie wobec nowego zestawu wyzwań.”
Wielcy liderzy rozumieją wartość łączenia się z innymi na głębszym, bardziej znaczącym poziomie. Podobnie jak coraz większa liczba liderów, dostrzegają oni znaczenie więzi duchowej. Duchowość – która „nie jest tym samym, co religia” – daje odporność i poczucie celu. Duchowi liderzy mają kilka wyjątkowych cech:
Inspirują i motywują, prowadzą z silnym poczuciem celu.
Skupiają się nie tylko na rozwoju siebie, ale również na rozwoju innych. Innymi słowy, „czują się zobowiązani do budowania ludzi”.
Promują otwarte zaufanie i wywierają „wyidealizowany wpływ”.
„Upoważniają swoich zwolenników i współpracowników” i akceptują fakt, że inni widzą rzeczy inaczej. Mają dużą tolerancję dla różnorodności.
„Proszę nauczyć się wyczuwać i kontrolować swoje impulsy. Dobrze jest wiedzieć, jakie są Pana wady, aby móc je poskromić, zanim zaszkodzą w kontaktach z Pana zwolennikami lub współpracownikami.”
Stawanie się liderem transformacyjnym nie oznacza koncentrowania się wyłącznie na tym, co się mówi. Najważniejsze jest to, co Pan robi i kim Pan jest. Nauczenie się tej krytycznie ważnej lekcji przygotuje Pana do przewodzenia z charakterem.
O Autorze
Dr John J. Sosik jest profesorem na Pennsylvania State University, gdzie kieruje programem Master of Leadership Development i wykłada nauki behawioralne oraz przywództwo. Jest współautorem książki The Dream Weavers: Przywództwo skoncentrowane na strategii w organizacjach napędzanych technologią.